تاثیر فرهنگ مدرسه و روابط معلم و دانش آموز بر انگیزه و مشارکت دانش آموزان

این مقاله به بررسی رابطه پیچیده بین فرهنگ مدرسه، روابط معلم و دانش آموز و تاثیر ترکیبی آنها بر انگیزه و مشارکت دانش آموزان می پردازد. فرهنگ مدرسه، که به عنوان ارزش ها، باورها و شیوه های مشترک در یک محیط آموزشی تعریف می شود، نقش محوری در شکل دهی نگرش دانش آموزان نسبت به یادگیری ایفا می کند. روابط مثبت معلم و دانش آموز، که با اعتماد، احترام و حمایت مشخص می شود، انگیزه ذاتی دانش آموزان و مشارکت فعال در فعالیت های کلاسی را بیشتر افزایش می دهد. این مقاله با تکیه بر مطالعات تجربی و چارچوب های نظری اخیر، برجسته می کند که چگونه یک فرهنگ مدرسه حمایتی و فراگیر، حس تعلق را تقویت می کند، که برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان بسیار مهم است. علاوه بر این، بررسی می کند که چگونه مهارت های بین فردی و حمایت عاطفی معلمان در سطوح بالاتر مشارکت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش دارد. یافته ها بر ضرورت پرورش محیط های پرورش دهنده مدرسه توسط ذینفعان آموزشی و تقویت ارتباطات معلم و دانش آموز برای ارتقای موفقیت دانش آموزان تاکید می کند. پیامدهای سیاست گذاری و عمل مورد بحث قرار گرفته و بر توسعه حرفه ای برای مربیان و تلاش های مشترک برای بهبود فضای مدرسه تاکید می شود. این ترکیب، بینش های ارزشمندی را برای محققان، مربیان و سیاست گذارانی که با هدف بهبود نتایج آموزشی از طریق رویکردهای جامع که ابعاد فرهنگی و رابطه ای را در مدارس ادغام می کنند، ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ مدرسه ، روابط معلم و دانش آموز ، انگیزه دانش آموز ، مشارکت دانش آموز ، محیط آموزشی