مسئولیت مدنی ناشی از نقض تعهد به اجرای با حسن نیت در قراردادها

نظریه سوء استفاده از حق و نظریه نقض حسن نیت، دو مفهوم کلیدی در اثبات مسئولیت مدنی به شمار می آیند که در نظام حقوقی ایران نقش برجسته ای دارند. سوء استفاده از حق به معنای اعمال حق به گونه ای ناعادلانه و برخلاف هدف مشروع آن است که موجب ضرر به دیگران می شود، در حالی که نقض حسن نیت بر رعایت انصاف و اعتماد در اجرای تعهدات تاکید دارد. ارتباط میان این دو نظریه نشان می دهد که سوء استفاده از حق یکی از مصادیق نقض حسن نیت است و هر دو در کنار هم برای جلوگیری از اعمال غیرمنصفانه حقوق و تامین عدالت در روابط قراردادی و مدنی به کار می روند. رویه قضایی ایران نیز به طور مستمر از این دو نظریه بهره می برد تا از تضییع حقوق جلوگیری کند و مسئولیت ناشی از رفتار غیرمنصفانه را احراز نماید. در نهایت، این نظریه ها باعث تعادل بیشتر حقوقی و جبران خسارات ناشی از اعمال نادرست حق می شوند.

کلیدواژه ها:

سوء استفاده از حق ، نقض حسن نیت ، مسئولیت مدنی ، عدالت قراردادی ، رویه قضایی ایران