واکاوی اهمیت بازی در بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان

این پژوهش با هدف واکاوی اهمیت بازی در بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان انجام شده است. بازی به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی کودکان شناخته می شود و نقش کلیدی در تقویت مهارت های ارتباطی، همکاری، حل تعارض و انعطاف پذیری روانی-اجتماعی ایفا می کند. در این مقاله، با استفاده از روش تحلیلی-مروری، تاثیر بازی های فردی و گروهی بر افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان در محیط های آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهند که بازی نه تنها بستری برای تعاملات مثبت بین فردی فراهم می کند، بلکه از طریق تقویت خودآگاهی، همدلی و پذیرش قوانین جمعی، به کاهش رفتارهای نامناسب اجتماعی و افزایش پذیرش دانش آموزان در گروه همسالان می انجامد. همچنین، بازی های هدفمند و طراحی شده در چارچوب برنامه های مدرسه، می توانند به عنوان راهکاری عملی برای بهبود چالش های سازگاری اجتماعی، به ویژه در دانش آموزان با اختلالات ارتباطی یا کم رویی مورد استفاده قرار گیرند. این مطالعه بر ضرورت گنجاندن فعالیت های بازی محور در برنامه های درسی و حمایت معلمان و روانشناسان آموزشی از این رویکرد تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بازی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان