مقایسه ارزشیابی کیفی ایران با یک کشور دیگر (ژاپن)

فرایند جمع آوری، تجزیه و تحلیل و تفسیر اطلاعات از طریق ابزارهای مختلف، مانند آزمون های مداد کاغذی، آزمون های عملکردی، ثبت مشاهدات و بررسی تکالیف و فعالیت ها، به ابعاد مختلف یادگیری و تصمیم گیری مربوط می شود و کمک می کند تا بازخوردهای سازنده و موثری ارائه شود تا این جریان به تحقق بهتر اهداف نزدیک تر شود. در این نوع ارزیابی، معلم به دنبال اطلاعاتی است که به او اجازه دهد در مورد بهبود فرایند یاددهی و یادگیری دانش آموزان تصمیمات مناسبی اتخاذ کند. این ارزیابی برای تشخیص نقاط ضعف، قوت و مشکلات فرایند یادگیری و همچنین برای اصلاح و بهبود آن استفاده می شود. ویژگی بارز این نوع ارزیابی، رویکرد اصلاحی و درمانی آن است که به معلم و دانش آموز این امکان را می دهد که تغییرات مثبتی در فعالیت های خود ایجاد کنند تا اهداف و انتظارات آموزشی بهتر تحقق یابند. ارزیابی کیفی و توصیفی به جای نمره، از مقیاس ترتیبی استفاده می کند که کمتر باعث رقابت می شود و انعطاف بیشتری دارد. این مقیاس ممکن است در کشورهای مختلف متفاوت باشد. در این پژوهش، مقایسه ای از ارزیابی کیفی ایران و ژاپن انجام شده است.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی کیفی ، ایران ، ژاپن