بررسی هم افزایی استراتژی های نوآوری و پایداری در مدیریت منابع انسانی و زنجیره تامین: رویکردی یکپارچه به بهبود عملکرد سازمانی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 37

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMHSR20_116

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1404

چکیده مقاله:

تحولات روزافزون و پیچیدگی های محیط های کاری موجب شده است که مباحث سازمانی روزبه روز بیشتر به کارایی و بهره وری منابع انسانی توجه داشته باشند. سازمان های موفق به این درک رسیده اند که به جای تمرکز صرف بر اهداف کمی، باید بر ظرفیت سازی و ارتقای کیفی منابع انسانی در تمامی سطوح سازمان تاکید کنند. این رویکرد باعث می شود که مسائل موثر بر نگرش های کارکنان به عنوان عاملی تعیین کننده در دستیابی به اهداف بلندمدت سازمان ها در نظر گرفته شود. در این راستا، توجه به مدیریت زنجیره تامین در حوزه منابع انسانی، به ویژه در ایجاد یکپارچگی و توانمندی استراتژیک در بین ذینفعان، امری ضروری است. سازمان ها برای رقابت و بقای خود نیازمند تدوین برنامه های راهبردی مدیریتی هستند که از جمله مهم ترین آن ها مدیریت زنجیره تامین پایدار و مقابله با چالش های مالی این زنجیره است. به ویژه در شرایط پیچیده زنجیره تامین، با حضور ذینفعان متعدد، بهره گیری از روش های مدیریت کیفیت پایدار می تواند عملکرد سازمان را ارتقا دهد و به افزایش بهره وری کمک کند. از سوی دیگر، نوآوری به عنوان عامل کلیدی برای بقاء و رشد سازمان ها در دنیای رقابتی امروز شناخته می شود. در این راستا، مدیریت منابع انسانی نقش حیاتی در تسهیل و تقویت فرآیندهای نوآورانه ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش مدیریت منابع انسانی در توسعه و تسهیل نوآوری ها در سازمان ها انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهند که مدیریت منابع انسانی از طریق اقداماتی همچون جذب نیروی کار خلاق، طراحی سیستم های پاداش دهی مبتنی بر نوآوری، ایجاد فرهنگ سازمانی نوآور، تامین آموزش های لازم و تشکیل تیم های چندرشته ای می تواند به طور موثر بر توانایی سازمان ها در نوآوری تاثیر بگذارد. علاوه بر این، مدیریت تغییر و فراهم سازی زیرساخت های مناسب برای نوآوری از دیگر عوامل کلیدی در این فرآیند هستند. در نهایت، با اتخاذ سیاست های مناسب منابع انسانی، سازمان ها قادر خواهند بود محیطی فراهم کنند که در آن کارکنان احساس کنند که می توانند ایده های نوآورانه خود را بیان کرده و در پیاده سازی آن ها فعالانه مشارکت نمایند.

نویسندگان

علی نجف زاده درویش

کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه امام محمد باقر (ع)، تهران، ایران