مبانی فلسفی دینی و رویکردهای نظری به تعاملات خانواده و مدرسه

تعاملات خانواده و مدرسه به عنوان دو نهاد بنیادی در فرآیند تربیت و آموزش کودکان، تحت تاثیر مبانی فلسفی دینی و نظریه های مختلف قرار دارد. از منظر فلسفی، خانواده به عنوان نهاد اولیه اجتماعی، مسئولیت تربیت و انتقال ارزش ها و فرهنگ را به عهده دارد. در این راستا، تعالیم دینی می توانند به عنوان یک منبع الهام بخش در شکل گیری الگوهای رفتاری و اخلاقی در خانواده عمل کنند. از طرف دیگر، مدرسه به عنوان نهادی آموزشی، بر روی توسعه شناختی و علمی دانش آموزان تمرکز دارد و باید همکاری موثری با خانواده داشته باشد. رویکردهای نظری مختلفی به این تعاملات وجود دارد. نظریه های سیستمی تاکید بر تعاملات پویا میان خانواده و مدرسه دارند و بر این باورند که تغییرات در یکی از این دو نهاد بر دیگری تاثیر می گذارد. همچنین، نظریه های فرهنگی-social، بر اهمیت بافت فرهنگی و اجتماعی خانواده و تاثیر آن بر فرایندهای یادگیری در مدرسه تاکید می کنند. ارتباط بین خانواده و مدرسه به عنوان یک تعامل دوجانبه می تواند به بهبود عملکرد اجتماعی و تحصیلی کودکان منجر شود، به شرط آنکه هر دو نهاد در راستای اهداف مشترک آموزشی و تربیتی همکاری کنند و ارزش های دینی و فرهنگی یکدیگر را در نظر بگیرند. این همکاری نه تنها به رشد شایستگی های فردی دانش آموزان کمک می کند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی و درک مشترک از ارزش ها و اهداف نیز می انجامد.

کلیدواژه ها:

مبانی فلسفی ، رویکرد نظری ، خانواده ، تعاملات ، مدرسه