مقایسه تاثیر روش های مختلف درمانی بر بهبود علائم اختلال نقص توجه / بیش فعالی کودکان

این پژوهش به بررسی و مقایسه تاثیر روش های گوناگون درمانی بر بهبود علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در کودکان مقطع ابتدایی در شهر مشهد پرداخته است. جامعه آماری انتخاب شده شامل معلمان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر مشهد بوده که اطلاعاتی ارزشمند در مورد وضعیت یادگیری و رفتاری دانش آموزان ارائه می دهند. گروه نمونه انتخاب شده شامل ۴۰ دانش آموز ۱۰ تا ۱۲ ساله است که به اختلال نقص توجه و بیش فعالی دچار هستند و به دو گروه ۲۰ نفره تقسیم شده اند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ای که توسط محقق تهیه شده، استفاده شده است تا دقت و اعتبار اطلاعات جمع آوری شده تضمین شود. پس از جمع آوری داده ها، این اطلاعات به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای توصف داده ها، از آمار توصیفی همچون توزیع فراوانی و درصد استفاده شد که امکان دیدن نحوه توزیع و تغییرات داده ها را فراهم می کند. به منظور آزمون فرضیه ها و شناسایی تفاوت های موجود بین میانگین های دو گروه مختلف، از آزمون t مستقل بهره برداری شد. نتایج این تحقیق به وضوح نشان دهنده وجود تفاوت های معنی دار بین روش های درمانی مختلف در دو گروه آزمون است. این یافته ها می تواند به معلمان، والدین و متخصصان تربیتی کمک کند تا روش های موثرتری را برای مدیریت اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان به کار گیرند. در نهایت، این تحقیق به اهمیت بررسی و انتخاب دقیق روش های درمانی در زمینه کودکان با این اختلال تاکید می کند و می تواند مبنای مطالعات آینده در این حوزه باشد.

کلیدواژه ها:

روش های درمانی ، اختلال ، نقض توجه ، بیش فعالی