طلاق در ایران: تحلیل چندبعدی عوامل روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی با ارائه راهکارهای بومی

طلاق به عنوان یکی از چالش های اساسی خانواده های ایرانی، پیامدهای گسترده ای در ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی به دنبال دارد. این پژوهش با هدف تحلیل عوامل روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی موثر بر افزایش نرخ طلاق در ایران و ارائه راهکارهای بومی برای کاهش آسیب های آن انجام شده است. داده های این تحقیق با استفاده از روش ترکیبی (کیفی-کمی) و از طریق بررسی ۱۵۰ پرونده طلاق در دادگاه های خانواده تهران، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ زوج مطلقه، و تحلیل آمارهای مرکز آمار ایران گردآوری شدند. یافته ها نشان می دهند که ۴۰٪ طلاق ها ریشه در اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب، ۳۰٪ در تعارضات فرهنگی-اجتماعی (از جمله انتظارات جنسیتی و فشار خانواده) و ۳۰٪ در عوامل اقتصادی مانند بیکاری و تورم دارند. همچنین، ۶۵٪ زنان مطلقه در تهران با مشکلات مالی شدید مواجهند و ۵۵٪ از آنان تجربه خشونت خانگی را گزارش کرده اند. این مقاله با ارائه مدل «حمایت چندلایه» شامل مشاوره اجباری پیش از طلاق، تسهیلات اشتغال زایی برای زنان مطلقه، و اصلاح قوانین مرتبط با حقوق مالی خانواده، چارچوبی عملیاتی برای سیاستگذاران طراحی می کند. نتایج پژوهش بر ضرورت همکاری نهادهای مذهبی، حقوقی و مدنی برای کاهش انگ اجتماعی طلاق و بهبود دسترسی به خدمات حمایتی تاکید دارد. این مطالعه به سیاستگذاران کمک می کند تا با درک عمیق تر ریشه های طلاق، برنامه های پیشگیرانه را با رویکردی جامع نگر اجرایی کنند.

کلیدواژه ها:

طلاق ، عوامل روانشناختی ، عوامل اجتماعی ، عوامل اقتصادی ، راهکارهای بومی