بازی های محلی شهرستان سنقر و کلیایی؛ گنجینه های فرهنگی در آستانه فراموشی

بازی های محلی شهرستان سنقر و کلیایی، به عنوان بخشی از میراث فرهنگی ناملموس ایران، نه تنها ابزاری برای سرگرمی، بلکه بازتابی از هوش جمعی، باورها و سبک زندگی مردم این منطقه هستند. این مقاله با بررسی هفت بازی سنتی از جمله جوراب بازی، کلاوریزان، الک آغاژ، تخم مرغ شکستن، کاوشک، برک المه قاچمه و بازی معلم و شاگرد، به تحلیل کارکردهای اجتماعی، آموزشی و نمادین این بازی ها می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، تاکید بر ضرورت ثبت و احیای این بازی ها در عصر دیجیتال است تا از فراموشی آنها جلوگیری شده و به عنوان پلی بین نسل ها عمل کنند. نتایج نشان می دهد که این بازی ها در تقویت همبستگی اجتماعی، آموزش غیرمستقیم ارزش ها و حفظ پیوند با طبیعت نقشی کلیدی ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

بازی های محلی ، سنقر ، کلیایی ، فرهنگ بومی ، میراث فرهنگی ، آموزش غیرمستقیم ، همبستگی اجتماعی ، بازی های سنتی ، گردشگری فرهنگی