نقش داستان سرایی ادبی در ارتقاء مهارت های زندگی و رشد عاطفی دانش آموزان

در دنیای امروز، که با چالش های تربیتی و روانی متعددی مواجه ایم، ادبیات می تواند به عنوان ابزاری موثر در فرآیند مشاوره و تربیت افراد، به ویژه کودکان و نوجوانان، ایفای نقش کند. داستان سرایی ادبی نه تنها وسیله ای برای انتقال ارزش ها و مفاهیم اخلاقی است، بلکه می تواند در توسعه مهارت های زندگی، پرورش هوش هیجانی و ارتقاء سلامت روان موثر واقع شود. هدف این مقاله، بررسی کارکردهای مشاوره ای و تربیتی ادبیات با تاکید بر داستان سرایی و تاثیر آن بر رشد عاطفی دانش آموزان است. در این راستا، با بهره گیری از منابع روان شناسی تربیتی و نظریه های مشاوره ای، تلاش شده است تا نقش روایت های ادبی در اصلاح رفتار، ارتقاء خودآگاهی و کاهش تعارضات درونی نوجوانان تحلیل گردد (شریعتمداری، ۱۳۸۷؛ رستگار، ۱۳۹۵). نتایج پژوهش های پیشین نشان می دهد که استفاده هدفمند از متون ادبی در فرایند مشاوره مدرسه، می تواند به عنوان مکملی موثر در آموزش مهارت های زندگی نظیر همدلی، مدیریت هیجان ها و تصمیم گیری صحیح به کار رود (مطهری، ۱۳۹۳). این مقاله بر آن است تا با رویکردی تلفیقی، پیوند میان سه حوزه مشاوره، ادبیات و امور تربیتی را تبیین نموده و راهکارهایی کاربردی برای مشاوران و مربیان ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

ادبیات داستانی ، مشاوره تربیتی ، مهارت های زندگی ، هوش هیجانی ، رشد عاطفی ، روایت درمانی