تحلیلی بر اهمیت ارتباط موثر بین معلمان و والدین و ارائه راهکارهایی برای بهبود هرچه بیشترآن
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPE01_2588
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1404
چکیده مقاله:
ارتباط موثر و مستمر میان معلمان و والدین یکی از بنیادی ترین عوامل ارتقای کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. این ارتباط به عنوان پلی میان خانه و مدرسه عمل می کند که نه تنها به تسهیل فرایند یادگیری کمک می کند، بلکه موجب ایجاد محیطی حمایت گر و انگیزشی برای دانش آموزان می شود. زمانی که والدین و معلمان اطلاعات و نگرانی های خود را به صورت شفاف و محترمانه با یکدیگر به اشتراک می گذارند، زمینه برای درک بهتر نیازهای دانش آموزان و ارائه راهکارهای مناسب برای مشکلات آنان فراهم می گرددخانواه ها با اطلاع از وضعیت تحصیلی و رفتاری فرزند خود قادرند نقش حمایتی موثرتری ایفا کنند و عادات یادگیری مثبت را در منزل تقویت نمایند. از سوی دیگر، معلمان با ارائه بازخوردهای دقیق و کاربردی، والدین را در جریان نقاط قوت و ضعف دانش آموز قرار داده و آنان را در انتخاب رویکردهای تربیتی و آموزشی مناسب یاری می کنند. بدین ترتیب، همکاری و همسویی میان والدین و معلم، علاوه بر فرم دهی یک محیط یادگیری سالم، موجب افزایش انگیزه در دانش آموزان و تقویت مهارت های فردی، اجتماعی و عاطفی آنان می شود.اگر پیوند میان خانه و مدرسه مستحکم نباشد، دانش آموزان ممکن است دچار تناقض میان انتظارات و برخوردهای محیط خانه و مدرسه شوند که منجر به کاهش اعتماد به نفس، بروز رفتارهای ناسازگار و افت تحصیلی خواهد شد. ارتباط سازنده، همچنین بستری مناسب برای پیشگیری از مشکلات تحصیلی و رفتاری فراهم می آورد؛ والدین از طرح نگرانی های خود بیم ندارند و معلمان می توانند سریع تر موانع یادگیری را شناسایی و مدیریت کنند.برای بهبود این ارتباط، ضروری است که معلمان و والدین مهارت های ارتباطی خود را توسعه داده و همواره فضایی آکنده از اعتماد، احترام و انعطاف در تعاملات خود ایجاد کنند. استفاده از فناوری های نوین برای اطلاع رسانی، برگزاری جلسات منظم و گفتگوهای شفاف، آموزش مهارت های ارتباطی به معلمان و والدین، مشارکت والدین در فعالیت های مدرسه و ارسال بازخوردها و گزارش های منظم از عمده ترین راهکارها برای استحکام این رابطه به شمار می آیند. همچنین، تقویت فرهنگ همکاری، شنیدن فعال دیدگاه ها، پذیرش نقش هم افزایانه هر دو طرف و تلاش برای رفع موانع ارتباطی می تواند زمینه ساز رشد پایدار دانش آموزان باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده راضیه کشاورز
دبیر، دانش آموخته ی کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی ،دانشگاه یاسوج
مرضیه اژدری
آموزگار ،دانش آموخته ی کارشناسی رشته علوم تربیتی گرایش مدیریت وبرنامه ریزی