نقش سبک های فرزندپروری و عوامل جمعیت شناختی در بروز رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان متوسطه اول

رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان متوسطه اول یکی از چالش های مهم در حوزه روان شناسی تربیتی است که تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله سبک های فرزندپروری و عوامل جمعیت شناختی قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی نقش سبک های فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی توجه) و عوامل جمعیت شناختی (جنسیت، سن، تحصیلات والدین، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و ساختار خانواده) در بروز رفتارهای پرخاشگرانه انجام شده است. سبک مقتدرانه با کاهش پرخاشگری از طریق تقویت مهارت های تنظیم هیجانی و ایجاد محیطی حمایتگر مرتبط است، در حالی که سبک های مستبدانه و بی توجه با افزایش پرخاشگری به دلیل فقدان حمایت عاطفی و نظارت کافی همراه هستند. سبک سهل گیرانه نیز با ناپایداری عاطفی و افزایش رفتارهای تکانشی مرتبط است. عوامل جمعیت شناختی مانند جنسیت (گرایش پسران به پرخاشگری فیزیکی و دختران به پرخاشگری رابطه ای)، سن (افزایش پرخاشگری در اوایل نوجوانی)، تحصیلات والدین (تاثیر مثبت تحصیلات بالاتر بر کاهش پرخاشگری)، وضعیت اقتصادی (تشدید پرخاشگری در خانواده های با درآمد پایین) و ساختار خانواده (بروز بیشتر پرخاشگری در خانواده های تک والدی) نقش تعدیل کننده ای در رابطه میان سبک های فرزندپروری و پرخاشگری ایفا می کنند. مکانیسم های روان شناختی مانند تنظیم هیجانی و تکانش گری نیز به عنوان میانجی های کلیدی شناسایی شده اند. این پژوهش بر اهمیت طراحی مداخلات آموزشی و خانوادگی برای کاهش پرخاشگری تاکید دارد و پیشنهاد می کند که برنامه های آموزشی والدین و مداخلات مبتنی بر جنسیت و سن در محیط های آموزشی اجرا شوند. یافته های این مطالعه می توانند به بهبود سلامت روان و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، رفتارهای پرخاشگرانه ، عوامل جمعیت شناختی ، دانش آموزان متوسطه اول ، تنظیم هیجانی