آموزش دانش آموزان با اختلال نقض توجه/بیش فعالی:بررسی راهکارهای مدیریت رفتاروآموزش موثربرای ایت دانش آموزان

اختلال نقض توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از رایج ترین اختلالات رفتاری دوران مدرسه است که یادگیری و رفتار دانش آموزان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد (DuPaul & Stoner, ۲۰۱۴). دانش آموزان دارای این اختلال با مشکلاتی چون بی توجهی، حواس پرتی، بی قراری و رفتارهای تکانشی روبرو هستند که امر آموزش و مدیریت کلاس را با چالش مواجه می سازد (Mash & Barkley, ۲۰۱۴؛ مظلومی، ۱۳۹۹). پژوهش های متعدد بر این باورند که به کارگیری راهکارهای مدیریت رفتاری ساختاریافته، تنظیم روال های ثابت کلاسی، استفاده از تقویت مثبت، و ارتباط نزدیک با خانواده از موثرترین شیوه ها در بهبود تمرکز و کاهش رفتارهای منفی این گروه است (Moore et al., ۲۰۱۶؛ فتحی، ۱۴۰۲). همچنین تاکید بر رویکرد تدریس چندحسی، تقسیم تکالیف به وظایف کوچک تر و استفاده از فناوری های کمک آموزشی در ارتقای سطح یادگیری این دانش آموزان نقش بسزایی دارد (DuPaul et al., ۲۰۱۱؛ جعفری، ۱۴۰۰). همکاری بین مشاوران، معلمان و والدین، اجرای برنامه های اصلاح رفتار و شخصی سازی آموزش می تواند موفقیت تحصیلی و سازگاری اجتماعی این دانش آموزان را افزایش دهد (Abikoff, ۲۰۱۸؛ شرفی، ۱۳۹۸). لذا معلمان باید با شناخت ویژگی های اختصاصی ADHD و انتخاب راهبردهای متناسب، محیط کلاس را برای یادگیری همه جانبه این دانش آموزان آماده کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه/بیش فعالی ، مدیریت رفتار ، آموزش فراگیر ، راهکار آموزشی ، دانش آموزان استثنایی