بررسی تبعیض نژادی از دیدگاه قرآن و روایات

تبعیض نژادی، از جنبه های بارز ظلم و بی عدالتی اجتماعی در تاریخ بشری است که همواره سبب تفرقه، ایجاد فاصله و زیر سوال رفتن کرامت انسانی شده است. از دیدگاه متعالی قرآن کریم و آموزه های نورانی اهل بیت(علیهم السلام)، اصل وحدت نوع بشر، نفی هرگونه تعصب کورکورانه قومی و نژادی، و اصل کرامت و مساوات انسان ها، اصول محوری اندیشه اسلامی به شمار می روند. آیات کلیدی مانند «یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثی…» (حجرات/۱۳) به وحدت، آشنایی و تکامل انسان ها صرف نظر از رنگ، نژاد یا تبار تاکید دارد و معیار فضیلت را تقوا معرفی می کند. در روایات پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت(ع)، با صراحت، هرگونه برتری جویی نژادی محکوم شده و تنها ملاک شرافت را عمل صالح و تقوا می دانند؛ چنان که در خطبه حجهالوداع پیامبر اکرم(ص) آمده: «هیچ کس بر دیگری جز به تقوا برتری ندارد». این آموزه ها، علاوه بر نفی هرگونه مرزبندی نژادی، زیربنای تحقق عدالت اجتماعی، انسجام، برادری و اتحاد امت اسلامی را فراهم می سازد. در آثار تفسیری و اندیشمندان معاصر نیز، پیوسته بر اهمیت این اصل و کارکردهای بزرگ آن در تامین آرامش، همبستگی و اصالت فرهنگ اسلامی تاکید شده است. در مجموع، اسلام ناب محمدی(ص)، هر نوع ساختار نژادپرستی را نفی و جامعه آرمانی خود را بر مبنای معیارهای معنوی، اخلاقی و انسانی بنا می نهد.کلمات کلیدی: تبعیض نژادی ، قرآن کریم ، روایات اهل بیت ، تقوا ، عدالت اجتماعی .