تغییر در ادراک کارکنان هنگام ادغام هوش مصنوعی با مدیریت منابع انسانی با نقش واسطه اعتماد به فناوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاث یر تغییر در ادراک کارکنان هنگام ادغام هوش مصنوعی با مدیریت منابع انسانی بر قصد پذیرش با نقش واسطه اعتماد به فناوری هوش مصنوعی(مورد مطالعه شرکت نفت فالت قاره)می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به شیوه توصیفی – همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان شرکت نفت فالت قاره به تعداد ۴۰۰ نفر می باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۱۹۸ نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری به شیوه تصادفی می باشد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد با ۲۲ گویه است که برای سنجش قصد پذیرش هوش مصنوع ی از پرسش نامه آگاروال (۲۰۲۳)، اعتماد به فناوری هوش مصنوع ی از پرسش نامه ونگ و همکاران. (۲۰۲۳) وسازه ها ی مربوط به درک تغییری که هوش مصنوع ی می تواند در عملکردهای مختلف منابع انسانی ایجاد کند از پرسش نامه کامبور و آکار (۲۰۲۲) استفاده گردید. که روایی آن به شیوه صوری و سازه ای و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ به میزان ۸۴/۰ تایید شده است. داده های گردآوری شده بر اساس تحلیل مسیر معادلات ساختاری با نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مولفه های مدیریت منابع انسانی (ادراک کارکنان از جذب استعداد، آموزش و توسعه، ارزیابی عملکرد و پرداخت پاداش) بر قصد پذیرش هوش مصنوعی تاثیر معنا دار دارد. همچنین اعتماد به فناوری هوش مصنوعی، بین مولفه های مدیریت منابع انسانی(ادراک کارکنان از جذب استعداد، آموزش و توسعه، ارزیابی عملکرد و پرداخت پاداش) و قصد پذیرش هوش مصنوعی رابطه میانجی معنا داری دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدیریت منابع انسانی ، قصد پذیرش ، اعتماد