تاثیر توهمات هوش مصنوعی بر مدیریت منابع انسانی پایدار: چالشها و استراتژی های پیشگیری

مقدمه: با پیشرفتهای فزاینده در فناوریهای هوش مصنوعی (AI)، مدیریت منابع انسانی (HRM) نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. این تحول، به ویژه در زمینه مدیریت منابع انسانی پایدار، چالشهایی را به همراه دارد که یکی از آنها توهمات هوش مصنوعی است. هدف: این پژوهش به بررسی تاثیرات منفی توهمات هوش مصنوعی بر اصول مدیریت منابع انسانی پایدار، از جمله انصاف، برابری و رفاه کارکنان می پردازد و استراتژی هایی برای کاهش و پیشگیری از این پدیده ارائه می دهد. روش: این پژوهش با استفاده از یک رویکرد تحلیلی-توصیفی، ابتدا یک مرور سیستماتیک از ادبیات علمی و منابع آنلاین مرتبط با توهمات هوش مصنوعی و مدیریت منابع انسانی پایدار انجام شد. سپس، داده های کیفی از وبسایت ها و مستندات آنلاین جمع آوری و تحلیل شدند. در نهایت، بر اساس یافته ها، استراتژی هایی برای کاهش و پیشگیری از توهمات هوش مصنوعی در این حوزه پیشنهاد گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد که توهمات هوش مصنوعی می توانند منجر به تصمیمات نادرست و ناعادلانه در استخدام، ارزیابی عملکرد و توسعه کارکنان شوند. این نادرستی ها به تبعیض های سیستماتیک، کاهش روحیه کارکنان و تخصیص ناکارآمد منابع منجر می گردند. نتیجه گیری: برای بهره برداری موثر از هوش مصنوعی در مدیریت منابع انسانی پایدار، سازمان ها باید رویکردی چندوجهی را در پیش بگیرند که شامل اطمینان از کیفیت داده ها، نظارت انسانی، شفافیت و آموزش مستمر کارکنان باشد. با اتخاذ این استراتژی ها، می توان خطرات ناشی از توهمات هوش مصنوعی را کاهش داده و به دستیابی به اهداف پایدار در مدیریت منابع انسانی کمک کرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدیریت منابع انسانی ، مدیریت پایدار ، توهمات هوش مصنوعی