شبیه سازی روش درمانی بی خوابی با استفاده از سیگنالهای تحریکی بیورزونانس

بی خوابی یکی از شایع ترین اختلالات خواب است که تاثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی افراد می گذارد. در سالهای اخیر، درمانهای مبتنی بر فناوریهای نوین همچون بیورزونانس، توجه زیادی به خود جلب کردهاند. هدف از این پژوهش، شبیه سازی روش درمان بی خوابی با استفاده از سیگنالهای تحریکی بیورزونانس است. در این مطالعه، ابتدا ویژگیهای فیزیولوژیکی بی خوابی و نحوه تاثیر امواج بیورزونانس بر ساختارهای عصبی مورد بررسی قرار گرفت. سپس با طراحی یک مدل شبیه سازیشده، سیگنالهای تحریکی ویژهای که با فرکانسهای تنظیمشده بر مبنای نیاز بیماران تدوین شده بود، به کار گرفته شد. نتایج شبیه سازی نشان داد که تحریک بیورزونانس می تواند الگوهای مغزی مرتبط با بی خوابی را به سمت وضعیت تعادل بازگرداند و کیفیت خواب را بهبود بخشد. این یافتهها بیانگر پتانسیل بالای این روش در ارائه یک درمان غیرتهاجمی و فردمحور برای بی خوابی است. در پایان، پیشنهادهایی برای توسعه مدلهای دقیقتر و مطالعات بالینی آینده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بی خوابی ، بیورزونانس ، شبیه سازی ، سیگنالهای تحریکی ، درمان غیرتهاجمی