ساخت و مشخصه یابی هیدروژل کیتوسان–آگارز تقویت شده با هیدروکسی آپاتیت و نانوفیبر سلولز: به عنوان جایگزین بافت غضروف

مطالعات نشان می دهد که سلول های استرومایی مغز استخوان منبع بالقوه استئوبلاستها و کندروسیتها هستند و می توانند برای بازسازی بافتهای آسیب دیده با استفاده از رویکرد مهندسی بافت استفاده شوند. همچنین، داربست های پایه کیتوسان به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود، گزینه ای مناسب برای کاربرد در مهندسی بافت محسوب می شوند. هدف از این مطالعه، استخراج کیتوسان از ضایعات پوسته میگو و استفاده از آن در ساخت و مشخصه یابی داربست های کامپوزیت زیستی برای کاربرد در ترمیم بافت غضروف میباشد. در این راستا، کیتین استخراج شده از پوسته میگو تحت فرآیندهای پروتئین زدایی و استیل زدایی قرار گرفت تا کیتوسان موردنظر به دست آید. در این پژوهش تهیه هیدروژل برپایه کیتوسان_آگارز تقویتشده با هیدروکسیآپاتیت و نانو فیبر سلولز بهعنوان جایگزین برای درمان غضروف انجام شده است. بر همین اساس داربستی با کیتوسان ۲ درصد و آگارز ۱ درصد تولید و مورد بررسی قرار گرفته است. حداکثر کرنش ثبت شده حدود ۲۵٪ و حداکثر تنش فشاری به میزان۱۶۵/۰ کیلو پاسکال اندازه گیری شد و طبق بررسی های مکانیکی هیدروژل مذکور رفتار ویسکوالاستیک از خود نشان داد. مورفولوژی و خواص فیزیکی آن بررسی گردید که پراکندگی یکسان ذرات درون هیدروژل و خواص آب دوستی مناسب تا ۳۰ درصد وزن خشک را نشان داد.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، آگارز ، هیدروکسی آپاتیت ، نانوفیبر سلولز ، هیدروژل