تحلیل آینده پژوهانه نقش انرژی های تجدیدپذیر و ذخیره سازی زیرزمینی در طراحی شهرهای سبز ایران

با توجه به گسترش روزافزون شهرنشینی، افزایش جمعیت و بحران های فزاینده زیست محیطی از جمله تغییرات اقلیمی، آلودگی هوا و کاهش منابع طبیعی، طراحی و توسعه شهرهای پایدار و سبز به یکی از اهداف کلان در عرصه برنامه ریزی شهری و سیاست گذاری ملی تبدیل شده است. در این میان، تامین انرژی پایدار به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه شهری، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. انرژی های تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی به دلیل کاهش آلایندگی و تجدیدپذیری، نقشی کلیدی در آینده شهرها دارند، اما چالش ناپایداری در تولید و مصرف این منابع، نیاز به سیستم های مکمل برای ذخیره سازی انرژی را برجسته می سازد. در این راستا، فناوری های نوین مهندسی نفت، به ویژه فناوری های ذخیره سازی زیرزمینی انرژی از قبیل تزریق گاز دی اکسیدکربن (CCS)، ذخیره سازی هیدروژن، یا انرژی حرارتی در مخازن تخلیه شده نفتی و گازی، می توانند به عنوان راهکاری نوآورانه در تامین پیوسته و پایدار انرژی عمل کنند. این مقاله با رویکردی بین رشته ای و آینده پژوهانه، به بررسی امکان سنجی تلفیق انرژی های تجدیدپذیر با سیستم های ذخیره سازی زیرزمینی در قالب طراحی شهرهای سبز در ایران می پردازد. با تحلیل ظرفیت های فنی، اقتصادی و زیرساختی کشور، نتایج نشان می دهد که بهره گیری از مخازن زیرزمینی و زیرساخت های مهندسی موجود، می تواند به صورت موثری بخشی از نیاز انرژی شهری آینده را پاسخ دهد. این راهبرد نه تنها موجب ارتقای تاب آوری زیست محیطی شهرها می شود، بلکه ایران را به الگویی نوآور در عرصه انرژی پاک و شهرسازی پایدار در سطح منطقه ای و جهانی تبدیل می سازد.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، ذخیره سازی زیرزمینی ، مهندسی مخازن ، شهر سبز ، آینده پژوهی ، توسعه پایدار شهری ، ایران