شهرهای فردا: رویکردی نوین در طراحی و توسعه شهرهای دوستدار سالمند در ایران

شهرها به عنوان قلب تپنده زندگی اجتماعی، نیازمند طراحی محیط هایی هستند که تمامی افراد، از جمله سالمندان، بتوانند در آن به صورت فعال و امن زندگی کنند. با توجه به تحولات جمعیتی و افزایش نسبت سالمندان در ایران، ضرورت برنامه ریزی برای ایجاد شهرهای دوستدار سالمند بیش از پیش مطرح شده است. هدف این پژوهش، بررسی معیارها و شاخص های لازم برای طراحی و توسعه شهرهای دوستدار سالمند در ایران است. روش پژوهش به صورت تحلیلی و کتابخانه ای است که در آن با مراجعه به منابع علمی، مقالات داخلی و خارجی، کتب تخصصی و گزارش های مرتبط، داده ها و اطلاعات لازم جمع آوری شده است. یافته ها نشان می دهد که شهرهای ایران در بسیاری از موارد از نظر معیارهای شهر دوستدار سالمند وضعیت نامطلوبی دارند. مهم ترین شاخص ها شامل دسترسی آسان، طراحی ایمن، وجود فضاهای سبز قابل استفاده، و حمایت های اجتماعی هستند. همچنین، شباهت های موجود بین نیازهای سالمندان و افراد معلول نشان می دهد که می توان از این شباهت ها برای بهبود وضعیت فضاهای عمومی استفاده کرد. نتیجه گیری این پژوهش بیان می کند که طراحی و توسعه شهرهای دوستدار سالمند نیازمند برنامه ریزی دقیق و اقدامات عملیاتی متناسب با فرهنگ و ساختار بومی است.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار سالمند ، شاخص های کالبدی و اجتماعی ، فضاهای عمومی و سبز ، حمل ونقل عمومی ، مشارکت اجتماعی