معناشناسی نقوش هندسی به کار رفته در فضا های معماری و جداره شهری در ایران

در معماری و شهرسازی ایران در طول قرن های متمادی مواره ارزش والایی برای زیبایی قائل بوده اند و علم هندسه را ابزاری قدرتمند برای این کار می دانسته اند که با استفاده از آن تعادل هماهنگی زیبایی نظم را در بناها و جداره های شهری فراهم می ساختند و در طراحی شکل ها و فرم ها معماری ایرانی با ارتباط بین نسبت ها بر اساس اصول انتزاعی فرای طبیعی با زبان نمادین شکل هایی را بیان کرده اند که هندسه نام گرفته و در طول تاریخ باقی مانده است (نصر، ۲۰۰۱، ۲۶) و نقوش هندسی یکی از این موارد است استفاده از نقوش هندسی در مفهوم نمادین و فلسفی آن به منظور تاثیر روانی بر نیایشگر و تقویت حس و حدانیت در فضای اماکن مذهبی مانند مساجد و جداره سایر ساختارها کالبدی شهرها مشاهده می شود که در این مقاله به بررسی نقوش هندسی با رویکرد معنا و مفاهیم اشکال و نقوش هندسی پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

کالبد ، ساختار ، هندسه ، نقوش هندسی ، فرم