استفاده از هوش مصنوعی در برنامه ریزی شهری یک بررسی مروری سیستماتیک

استفاده از هوش مصنوعی در بسیاری از موارد زندگی امروز نقشی کارآمد و موثر دارد. در زمینه مدیریت و برنامه ریزی شهری هوش مصنوعی (AI) می تواند به طبقه بندی و تجزیه و تحلیل داده های با حجم زیاد و به سرعت و کارآمدی کمک کند. این رویکرد می تواند باعث شود که مراحل مدیریت و برنامه ریزی شهرداری کارآمدتر شود، شرایط زیست محیطی و زندگی را بهبود بخشد (به عنوان مثال، کیفیت هوا، موجودی خسارت های جاده ای و غیره) یا تقویت مشارکت ساکنان در فرایندهای تصمیم گیری. نکته اصلی این است که "یادگیری ماشین" از طریق استفاده از روش های آماری خودکار توانایی تشخیص الگوها، ضبط مدل ها و یادگیری بر اساس داده های بزرگ را دارد. با دانستن این توانایی برنامه ریزی شهری و توسعه آینده شهرها چه تاثیری میگذارد؟ آیا هوش ماشین میتواند برنامه ریزی و طراحی شهرهای ما را به عهده بگیرد و به طور فعال در فعالیت های برنامه ریزی مداخله کند؟ مقاله حاضر یک بررسی سیستماتیک در تجزیه و تحلیل مطالعه موردی برای طبقه بندی انواع مختلف AI و ارتباط برنامه های بالقوه آنها به مراحل مختلف فرایند برنامه ریزی استفاده شده است. این یافته ها تاکید می کنند که سیستم های AI برنامه های بسیار تخصصی برای حل و پردازش چالش ها و وظایف خاص در یک فرایند برنامه ریزی هستند، لذا می تواند فرایندها و نتایج برنامه ریزی را بهبود بخشد، اما در نهایت AI فقط گزینه ها و راه حل های ممکن را نشان می دهد. بنابراین، AI باید به عنوان یک ابزار برنامه ریزی به جای راه حل برنامه ریزی در نظر گرفته شود. در نهایت، این برنامه ریزان هستند که با در نظر گرفتن امکانات و محدودیت های برنامه های AI که در فرایند برنامه ریزی استفاده شده اند، باید در مورد توسعه آینده شهرها تصمیم بگیرند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مشارکت دیجیتال ، شهر هوشمند ، برنامه ریزی شهری