تبیین سیاست های توسعه گردشگری تاثیرگذار بر بازآفرینی بافت ناکارآمد شهری (نمونه مورد بررسی آستانه اشرفیه)

بافت های ناکارآمد شهری علاوه بر قدمت و عدم برخورداری بافت، گاه ارمغان مداخلات ناشی از تهیه و اجرای طرح های شهری و یا سیاست های توسعه آن ها (غالبا توسعه بیرونی شهرها) است. در این میان شناسایی بافت فرسوده، شناخت علل فرسودگی و تدوین راه حل مقابله با آن بخش مهمی از اقدامات و اهداف مدیران راه و شهرسازی کشور را طی دو دهه اخیر به خود اختصاص داده است. شهر آستانه اشرفیه به عنوان یک شهر تاریخی – مذهبی، دارای محدوده هایی از بافت ناکارآمد شهری در مرکز شهر است که در حال حاضر دچار چالش هایی می باشد. موضوع مطالعه ارائه راهکارهای بازآفرینی بافت ناکارآمد شهری از طریق توسعه گردشگری در آن است. این مطالعه از نوع بنیادی-کاربردی است و هدف اصلی آن "همسوسازی راهبردهای بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری با راهبردهای توسعه گردشگری شهری" است. همچنین شناسایی مولفه های بازآفرینی بافت تاریخی موثر در راستای توسعه گردشگری شهر آستانه و ارتقاء توسعه گردشگری با در نظر داشتن محدودیت های بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری نیز به عنوان اهداف فرعی مطرح شده اند. بر این اساس این مطالعه در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که "همسوسازی ابعاد بازآفرینی بافت ناکارآمد شهری با ابعاد توسعه گردشگری به چه الگویی می انجامد؟"ازاین رو به نظر می رسد تقویت جاذبه های گردشگری شهر آستانه که در محدوده بافت ناکارآمد شهری قرار دارند، به منظور جذب گردشگران و توسعه اقتصاد گردشگری می تواند به عنوان ابزاری برای بازآفرینی این بافت به کار رود. در این مطالعه به همسوسازی ابعاد توسعه گردشگری و بازآفرینی بافت ناکارآمد شهری پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بافت ناکارآمد ، گردشگری ، بافت فرسوده ، شهر آستانه اشرفیه