ارائه مدل موفقیت ورزشی براساس ابعاد سرشت و منش با میانجی گری تاب آوری در ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل موفقیت ورزشی بر اساس ابعاد سرشت و منش با میانجی گری تاب آوری در ورزشکاران شهر اهواز بود. مطالعه حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ورزشکاران شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ بودند که از میان آنها ۲۵۴ نفر به صورت هدفمند به عنوان گروه نمونه از بین ورزشکاران حاضر در باشگاه های ورزشی شهر اهواز انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش حاضر مقیاس موفقیت ورزشی (موسوی و واعظ موسوی، ۲۰۱۵)، پرسشنامه سرشت و منش (کلونینجر و همکاران،۱۹۹۳) و مقیاس تاب آوری (کانور و دیویدسون، ۲۰۰۳) بودند. داده ‎های به دست آمده با روش تحلیل معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS۲۴ تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد کلیه شاخص های برازندگی حاصل از تحلیل از برازش قابل قبول برخوردار بودند. ضریب مسیرکل بین بعد سرشت شخصیت و بعد منش شخصیت و تاب آوری با موفقیت ورزشی مثبت و معنادار است و ضریب مسیر غیرمستقیم بین بعد سرشت شخصیت و بعد منش شخصیت با موفقیت ورزشی مثبت و معنادار است. این یافته نقش تاب آوری را در رابطه علی بین ابعاد شخصیتی سرشت و منشی با موفقیت ورزشی ورزشکاران مورد تایید قرار می دهد و بیانگر توجه هرچه بیشتر به عوامل ایجاد کننده تاب آوری در ورزشکاران و نقش اساسی آن در تسهیل موفقیت های ورزشی در میادین ورزشی می باشد.

کلیدواژه ها:

موفقیت ورزشی ، ابعاد سرشت و منش ، تاب آوری ، ورزشکاران