شناسایی و اولویت بندی شاخص های اقتصادی برای پایداری زنجیره تامین صنایع غذایی و کشاورزی: رویکرد تحلیلی با استفاده از تکنیک دیمتل فازی

هدف این تحقیق، ارائه رویکردی برای شناسایی و اولویت بندی مولفه ها و شاخص های اقتصادی زنجیره تامین پایدار صنایع غذایی و کشاورزی طی سال های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ است. برای دستیابی به این هدف، از یک روش تحقیق چند مرحله ای استفاده شده است. در گام نخست، مطالعات و پیشینه پژوهشی در حوزه زنجیره تامین مواد غذایی و کشاورزی بررسی گردید. سپس با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند و تحلیل مضمون، داده های لازم از نظر خبرگان گردآوری شد. در مرحله بعد، با استفاده از روش دیمتل فازی تاثیرگذاری و تاثیرپذیری معیارهای اقتصادی ارزیابی و روابط میان عوامل اصلی تعیین و مدلی علی ترسیم شد. اعتبار و پایایی تحقیق از طریق تحلیل مشارکت و توافق کارشناسان با روش های دلفی فازی و دیمتل تضمین گردید. نمونه آماری این تحقیق شامل ۱۵ نفر از خبرگان این حوزه بود که با استفاده از روش نمونه گیری گزینشی و هدفمند انتخاب شدند. نمونه گیری تا دستیابی به اشباع نظری یا آستانه سودمندی اطلاعات ادامه یافت. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. یافته ها نشان داد که استفاده از فناوری مناسب در فرایند تولید، بازاررسانی و ارائه محصولات متنوع با بهره گیری از صنایع تبدیلی و بهبود عملکرد پشتیبانی نسبت به سایر عوامل از بیشترین اثرگذاری برخوردار است و به عنوان مشکل اصلی محسوب می شود. معیارهای بسته بندی مناسب شامل برندسازی، افزایش کارایی و بهره وری، عملکرد بازاریابی و فروش عناصری وابسته محسوب می شوند. بنابراین، این معیارها به عنوان معیارهای هسته ای و کلیدی در برنامه ریزی در اولویت قرار می گیرند. براساس یافته های این تحقیق، افزایش سرمایه گذاری در زیرساخت ها و بهره گیری از فناوری های نوین توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: پایداری ، زنجیره تامین ، مواد غذایی کشاورزی ، صنایع تبدیلی ، فناوری