تاثیر رهبری کارآفرینانه بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی متوالی جو نوآوری و چابکی فکری

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سبک رهبری کارآفرینانه بر رفتار نوآورانه کارکنان با نقش میانجی جو نوآوری و چابکی فکری بوده است. جامعه آماری این تحقیق شرکت گاز استان خراسان رضوی بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۰۶ نفر به دست آمده است. روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای بوده و ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده است. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از طریق تحلیل مسیر و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام شده است. یافته ها: بر اساس یافته ها کلیه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از آزمون سوبل نشان می دهد، شدت اثر غیر مستقیم رهبری کارآفرینانه بر رفتار نوآورانه از طریق نقش میانجی متوالی جو نوآوری و چابکی فکری کارکنان برابر ۱۳۸/۰ بوده و لذا فرضیه اصلی تایید می گردد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد رهبران باید تا نقش خود را در تقویت نوآوری و ایجاد فرهنگ و فضای ایده آل برای نوآوری مشخص نموده و ضمن ایجاد محیطی نوآورانه کارکنان را تشویق کنند تا ایده ها و مفاهیم را به شیوه ای مطمئن خلق کرده و به اشتراک گذارند.

کلیدواژه ها:

رهبری کارآفرینانه ، رفتار نوآورانه ، جو نوآوری ، چابکی فکری