بررسی دلایل و عوامل مرتبط با بستری مجدد نوزادان در بیمارستان آیت الله موسوی زنجان سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱

سابقه و هدف: بستری مجدد نوزادان هزینه های سنگینی را بر نظام سلامت تحمیل می کند. شناسایی علل بستری مجدد نوزادان در بیمارستان از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان علل بستری مجدد نوزادان در دو ماه اول تولد در بیمارستان آیت الله موسوی زنجان در سال های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی، می باشد. از ۱۲۸۷۳ پرونده ثبت شده در ترخیص بیمارستان آیت الله موسوی زنجان از فروردین ۱۳۹۹ تا پایان اسفند ماه ۱۴۰۱، ۱۰۵ نوزاد دارای پرونده با کد بستری مجدد بودند. داده ها با استفاده از سوالات دموگرافیک، مشخصات نوزادی و دلایل بستری مجدد جمع آوری شد. آنالیز داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون کای دو و مک نمار انجام شد. یافته ها: میزان بستری مجدد ۸/۱۵ مورد به ازای هر ۱۰۰۰ تولد بود. بیش ترین علت بستری مجدد در نوزادان به ترتیب ایکتر (۴۱ درصد) و عفونت (۳۹ درصد) بودند. بیش ترین علت بستری اول در نوزادان به ترتیب ایکتر( ۵۴/۳درصد)، دیسترس تنفسی/پره مچوریتی (۲۱/۹ درصد) سپس عفونت (۱۱/۴درصد) بود. میانگین فاصله زمانی از ترخیص تا بستری مجدد در بیمارستان ۳/۹۰± ۴/۲۴روز بود. هیچ کدام از فاکتورهای مادری و نوزادی با بستری مجدد نوزاد در بیمارستان ارتباط نداشت (۰/۰۵نوزاد در بیمارستان ایکتر و عفونت بوده است. اجرای برنامه های ارزیابی ایکتر و عفونت قبل از ترخیص از بیمارستان برای کاهش میزان بستری مجدد نوزادی پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

infant ، newborn ، hospitalization ، patient readmission ، نوزاد ، شیرخوار ، بستری شدن در بیمارستان ، بستری مجدد بیمار