بررسی و ممیزی وضعیت ایمنی، بهداشت و جنبه های زیست محیطی استخرهای شهر خوی از سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳

زمینه و هدف: معمولا به دلیل غیرکارشناس بودن متصدیان استخرهای شنا، استخرها ریسک بالایی برای انتقال برخی بیماری های واگیردار دارند لذا مطالعه و بهبود وضعیت بهداشت، ایمنی و زیست­ محیطی استخرها ضروری است. بنابراین این تحقیق به بررسی جامع استخرهای شهر خوی از این نظر طی سالهای ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ پرداخت. مواد و روش ­ها: این مطالعه کاربردی روی هفت استخر فعال درشهرستان خوی انجام گرفت. برای ارزیابی بهداشتی و ایمنی استخرها از چک­لیست های پرشده و نتایج آزمایشات آب که توسط دانشکده علوم پزشکی خوی انجام شده بود، استفاده گردید. پارامترهای توصیفی بین ۰ تا ۱۰۰ نمره ­دهی گردید. داده­ ها توسط نرم­افزار SPSS جمع ­آوری و تحلیل آماری گردید. به دلیل غیرنرمال بودن توزیع داده ­ها از آزمون های غیرپارامتریک ویلکاکسون و اسپیرمن برای مقایسه با استانداردها و همبستگی پارامترها استفاده شد. یافته ­ها: نمره میانگین مطابقت پارامترهای بهداشتی و ایمنی با استانداردهای مرتبط کشوری ۸۶ درصد بود. از نظر میانگین نمرات، استخر کبیری بالاترین تطابق با موازین بهداشتی و استخرهای آب­گرم کمترین تطابق را داشتند. میانگین تعداد کلیفرم گوارشی در همه آنها غیر از آب گرم­ ها صفر بود. میانگین تعداد HPC در همه استخرها زیر ۲۰۰ و در آب گرم ­ها بالاتر از ۲۰۰ بود. از نظر کیفیت میکروبی آب، میانگین نمرات ۴۰ تا ۹۵ بود. مقدار کلر آزاد به طورمیانگین، برابر استاندارد بود و مقدار کلر آزاد با تعداد کلیفرم و HPC ارتباط معکوس معنی ­دار داشت. نتیجه گیری: به دلیل عدم تصفیه منظم، کدورت آب استخرهای خوی بالاتراز استاندارد بود، به همین خاطر کیفیت میکروبی آب با وجود کلر باقیمانده کافی، مطلوب نبود. مشخص شد متصدیان استخر فقط روی کلرزنی تمرکز کرده و از کیفیت آب غافل هستند لذا آموزش اصولی کارکنان و نظارت بیشتردر زمینه راهبری استخر پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

Khoy city ، swimming pools ، Health and safety ، Water quality ، شهر خوی ، استخرهای شنا ، بهداشت و ایمنی ، کیفیت آب