تاثیر آموزش مهارت های خودتنظیمی بر کاهش رفتارهای ناسازگارانه در دانش آموزان با اختلال رفتاری

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های خودتنظیمی بر کاهش رفتارهای ناسازگارانه در دانش آموزان دارای اختلال رفتاری بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ دانش آموز دارای اختلال رفتاری از یک مدرسه ابتدایی بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش مهارت های خودتنظیمی) و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه رفتارهای ناسازگارانه استاندارد بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های خودتنظیمی به طور معنی داری رفتارهای ناسازگارانه دانش آموزان را کاهش داد (p < ۰.۰۱) این یافته ها بیانگر اهمیت آموزش مهارت های خودتنظیمی به عنوان یک روش موثر در بهبود رفتارهای دانش آموزان با اختلال رفتاری است. در نهایت، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی منسجم و مستمر در مدارس جهت توانمندسازی دانش آموزان در زمینه خودتنظیمی طراحی و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، رفتارهای ناسازگارانه ، اختلال رفتاری ، آموزش مهارت های رفتاری ، دانش آموزان ، مداخلات آموزشی