بررسی عوامل مرتبط با احساس تنهایی در سالمندان شهر تهران

احساس تنهایی یکی از شایعترین مسائل سالمندان به شمار میرود که کیفیت زندگی ایشان را تحت الشعاع قرار میدهد. شیوع آن بهدلیل تفاوتهای فردی، اجتماعی و محیطی، متفاوت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی احساس تنهایی در سالمندان استان تهران و عوامل مرتبط با آن اجرا شده است. پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای کمی بود که ب هصورت توصیفی تحلیلی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شهروندان ۶۰ سال و باالتر استان تهران بودند که ۲۰۰ نفر از ایشان به روش دردسترس از طریق نمونه گیری برخط در شبکه های اجتماعی انجام شد. ابزاری گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه احساس تنهایی دجانگ و گیرول ( ۲۰۰۶ ) بود. دادههای حاصل از پرسش نامه با استفاده از آزمونهای تی تک گروهی، تی دو گروه مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد و محاسبات با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه ۲۷ انجام شد. میانگین احساس تنهایی در نمونه مورد بررسی شدید بود (۰۵/۰>P و ۴۲/۳=µ)، همچنین میانگین احساس تنهایی عاطفی (۵۸/۳=µ )در نمونه مورد بررسی بهطور معناداری بیشتر از احساس تنهایی اجتماعی بود (۲۶/۳=µ .) میزان احساس تنهایی در بین افراد با « وضعیت تاهل»، « سطح تحصیلات»، « وضعیت اشتغال» ،« محل زندگی» ، « همراهان زندگی» ،« وضعیت پوشش بیمه » و« ابتلا به بیماری مزمن » ( متفاوت، اختالف معناداری داشت۰۵/۰ > P ) اما میزان احساس تنهایی در بین افراد با« جنسیت» ،«سن» ،« وضعیت مالی » و« )دین (مذهب » متفاوت، اختالف معناداری نداشت (۰۵/۰ < P ). احساس تنهایی پدیده شایعی در بین سالمندان استان تهران است که این مسئله ضرورت پرداختن به این مسئله و تدوین راهکارهایی برای رفع آن را، بیشازپیش آشکار می کند.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، کیفیت زندگی ، سالمند ، استان تهران