بررسی رابطه بین تنظیم هیجان والدین و مشکلات رفتاری نوجوانان

هدف پژوهش حاضر تعیین بررس ی رابطه بین تنظیم هی جان والدین و مشکلات رفتاری نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول منطقه ۶ شهر تهران بود. شیوه نمونه گیری در دسترس بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۰۰ نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس سبکهای تنظیم هیجان گرانفسکی، کریج و اسپینهون (۲۰۰۱) و پرسشنامه نشانه های رفتاری کودک (CBCL) آخنباخ– نسخه والدین (۱۹۹۱). استفاده شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تنظیم هیجان والدین و مشکلات رفتاری نوجوانان رابطه منفی معنی داری وجود دارد یعنی هر چه تنظیم هیجان والدین بیشتر شود مشکلات رفتاری نوجوانان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان والدین ، مشکلات رفتاری نوجوانان ، روابط والد و فرزند