طراحی الگوی پارادایمی توسعه بازی فوتبال خیابانی در ایران

هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی پارادایمی توسعه فوتبال خیابانی ایران با کمک نظریه داده بنیاد انجام شد.روش شناسی: پژوهش از نوع کیفی و با هدف، کاربردی- توسعه ای بود. مشارکت کنندگان در پژوهش شامل ۲۱ تن از صاحب نظران علمی دانشگاهی مدیریت ورزش، مدیران ستادی و اجرایی فوتبال کشور و ۳۴ مقاله علمی مرتبط، بودند که با نمونه گیری نظری جهت مصاحبه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با کدگذاری های باز، محوری و انتخابی اسناد و مصاحبه ها با سه دور مصاحبه تا رسیدن به اشباع و اجماع نظری انجام شد. ضریب توافق بین کدگذاران ۹۰/۰ محاسبه شد.یافته ها: نتایج کیفی در قالب ۴۴ مقوله، ۱۷۹ کد مفهومی و ۲۲۶ گویه در  ۶ سازه الگوی پارادایمی شرایط علی (۶ مقوله، ۳۲ مفهوم و ۳۹ گویه)، پدیده اصلی (۷ مقوله، ۱۸ مفهوم و ۲۲ گویه)، راهبردها (۱۰ مقوله، ۳۷ مفهوم و ۷۷ گویه)، شرایط زمینه ای (۷ مقوله، ۳۱ مفهوم و ۳۹ گویه)، شرایط مداخله گر (۶ مقوله، ۲۴ مفهوم و ۳۰ گویه) و پیامدها (۸ مقوله، ۳۵ مفهوم و ۵۹ گویه) در ۴ محور (پیشران ها، موانع، محرک ها و ملزومات) جای گرفتند.نتیجه گیری: توسعه مطلوب فوتبال خیابانی و دستیابی به پیامدهای اثرگذار ملی و فراملی نیازمند اجرای اصلاحات و راهبردهای مدیریتی، رشد و توسعه قوانین است.

کلیدواژه ها:

فوتبال خیابانی ، توسعه ورزش ، ورزش شهروندی ، سیاست گذاری ورزشی