بررسی تاثیر روش های آموزشی مبتنی بر دست ورزی در افزایش علاقه و پیشرفت عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

روش های آموزشی مبتنی بر دست ورزی به عنوان رویکردی موثر در یادگیری دانش آموزان ابتدایی شناخته می شوند که با فراهم آوردن فرصت های عملی، مشارکت فعال و تحریک حواس کودکان موجب افزایش علاقه و پیشرفت عملکرد تحصیلی آنها می شوند. این روش ها بر تقویت هماهنگی میان دست و چشم، عضلات ظریف دست و تقویت مهارت های حرکتی متمرکزند که زمینه را برای رشد بهتر مهارت های نوشتاری، حل مسئله و تفکر خلاق فراهم می کنند. با تمرین مستمر فعالیت های دست ورزی مانند خمیر بازی، بریدن کاغذ، نقاشی، بازی با پازل و قطعات کوچک، کودکان علاوه بر بهبود مهارت های حرکتی، اعتماد به نفس و انگیزه یادگیری نیز در آنها افزایش می یابد.یادگیری با استفاده از دست ورزی، برخلاف روش های آموزشی صرفا نظری، فرایند یادگیری را ملموس تر و عمیق تر می سازد و دانش آموزان را در کشف و تجربه مستقیم مفهوم های درسی، به ویژه در درس هایی مانند ریاضی و علوم، توانمند می کند. این روش آموزشی باعث ارتقای توجه و تمرکز، توسعه مهارت های حل مسئله و تقویت ظرفیت های شناختی می شود و یادگیری را به شکلی معنادار و ماندگار در ذهن دانش آموزان تثبیت می کند. به موجب این تعاملات حسی و حرکتی، مهارت های اجتماعی و توانایی همکاری گروهی نیز تقویت شده که در نهایت منجر به بهبود عملکرد کلی تحصیلی می گردد.علاوه بر این، فعالیت های دست ورزی نقش مهمی در تنظیم عواطف و کاهش اضطراب یادگیری دارند و با ایجاد حس موفقیت و خودکارآمدی، دانش آموزان را به مشارکت فعال ترغیب می کنند. نقش معلمان و والدین در تشویق و پشتیبانی از تمرین های دست ورزی، کلیدی است چون استمرار و تنوع فعالیت ها، به تقویت این مهارت ها و تثبیت یادگیری کمک می کند. در نهایت، بهره گیری هدفمند از بازی ها و تمرین های دست ورزی در آموزش های ابتدایی، زمینه ساز ایجاد محیط یادگیری جذاب و کارآمد بوده و تاثیر قابل توجهی در ارتقای عملکرد تحصیلی و رشد همه جانبه کودکان دارد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، ابتدایی ، دست ورزی ، آموزش ، معلم