بررسی تحول در سیاست ها و شیوه های ارزشیابی در دوره ابتدایی

ارزشیابی به عنوان جزء جدایی ناپذیری از فرایند آموزش، نقش محوری در تعیین کیفیت یادگیری و تدریس ایفا می کند. در دوره ابتدایی، اهمیت ارزشیابی دوچندان می شود، زیرا این دوره سنگ بنای آموزش های آتی دانش آموزان را تشکیل می دهد و شیوه های ارزشیابی اتخاذ شده در آن می تواند تاثیرات عمیق و بلندمدتی بر نگرش دانش آموزان نسبت به یادگیری، خودپنداره تحصیلی و حتی مسیر شغلی آن ها داشته باشد. تحول در سیاست ها و شیوه های ارزشیابی در دوره ابتدایی، یک پدیده جهانی است که ریشه در تغییر پارادایم های آموزشی از رویکردهای سنتی و نتیجه محور به سمت رویکردهای نوین و فرایند-محور دارد. هدف اصلی این مقاله، بررسی سیر تحول در سیاست ها و شیوه های ارزشیابی در دوره ابتدایی با تاکید بر ابعاد مختلف آن است. این تحولات شامل گذار از آزمون های سنتی و نمره محور به سمت ارزشیابی های کیفی، توصیفی و جامع نگر است که بر رشد همه جانبه دانش آموزان، از جمله جنبه های شناختی، عاطفی و اجتماعی تمرکز دارد. همچنین، نقش بازخورد سازنده، مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند ارزشیابی، و توجه به تفاوت های فردی از جمله محورهای اصلی این تحولات محسوب می شود. این مقاله تلاش می کند تا با ارائه یک تحلیل جامع، ابعاد مختلف این تحولات را روشن ساخته و چالش ها و فرصت های پیش رو در این زمینه را تبیین کند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، دوره ابتدایی ، سیاست های آموزشی ، ارزشیابی توصیفی ، تحول آموزشی