تاثیر محیط خانواده بر بهداشت روانی دانش آموزان

محیط خانواده به عنوان نخستین و بنیادی ترین نهاد اجتماعی، نقشی اساسی در شکل گیری و حفظ بهداشت روانی دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش های متعددی نشان داده اند که نوع روابط درون خانوادگی، شیوه های فرزندپروری، سطح حمایت عاطفی، انسجام خانوادگی و همچنین میزان تعارضات و فشارهای موجود در محیط خانه، می توانند تاثیرات مستقیم و غیرمستقیمی بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان داشته باشند. دانش آموزانی که در خانواده هایی با روابط سالم، صمیمی و حمایت گر رشد می یابند، از سطح بالاتری از اعتماد به نفس، سازگاری اجتماعی، تاب آوری و خودتنظیمی برخوردارند؛ در حالی که محیط های خانوادگی آشفته، پرتنش، غیردمکراتیک یا بی توجه، زمینه ساز بروز مشکلاتی همچون اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، افت تحصیلی و انزوای اجتماعی هستند.با توجه به نقش پررنگ خانواده در دوران تحصیل، نظام آموزشی نیز ناگزیر از تعامل موثر با والدین برای ارتقای سلامت روانی دانش آموزان است. این تعامل می تواند از طریق مشاوره های خانوادگی، آموزش والدین، شناسایی به موقع اختلالات روانی و ایجاد شبکه های حمایتی انجام شود. در این مقاله، با استناد به یافته های روان شناسی تربیتی، به بررسی ابعاد مختلف اثرگذاری خانواده بر بهداشت روانی دانش آموزان پرداخته می شود و بر لزوم سیاست گذاری های مشترک میان آموزش وپرورش و نهادهای خانواده محور تاکید می گردد.