بررسی اثرات شیوه های تعامل عاطفی و تربیتی دبیران معارف بر نگرش دینی دانش آموزان

نگرش دینی دانش آموزان به عنوان یکی از مولفه های مهم هویت دینی و اخلاقی آنان، تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که از جمله مهم ترین آن ها، شیوه های تعامل عاطفی و تربیتی دبیران معارف است. این پژوهش به بررسی نقش و تاثیر این تعاملات بر نگرش دینی دانش آموزان می پردازد. با مرور نظریه ها و مطالعات پیشین، نشان داده شد که ارتباط انسانی، احترام متقابل، همدلی و پاسخگویی صبورانه معلمان معارف می تواند موجب تقویت باورها و نگرش های دینی شود. همچنین، اهمیت الگو بودن دبیر معارف در رفتار، گفتار و سبک زندگی در انتقال موثر آموزه های دینی تاکید گردید.در این مطالعه، ضمن بررسی چالش های موجود در فضای آموزشی از جمله روش های تدریس سنتی، کمبود مهارت های تربیتی و فشارهای زمانی، راهکارهایی عملی برای ارتقای کیفیت تعاملات تربیتی ارائه شده است. پیشنهادهایی همچون آموزش مهارت های ارتباطی به معلمان، به کارگیری روش های فعال و تعاملی، استفاده از فناوری های نوین و تقویت ارتباط با خانواده ها، از جمله مهم ترین راهکارهای مطرح شده می باشند.نتایج پژوهش نشان می دهد که توجه به بعد انسانی آموزش دینی و ارتقای تعاملات عاطفی بین دبیر و دانش آموز، کلید موفقیت در تربیت دینی و ایجاد نگرش های پایدار و عمیق دینی است. این رویکرد می تواند زمینه ساز پرورش نسلی معتقد، اخلاق مدار و فعال در جامعه باشد. در نهایت، این مطالعه بر ضرورت بازنگری در برنامه ها و شیوه های آموزشی معارف اسلامی با محوریت تعاملات تربیتی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تعامل عاطفی ، تربیت دینی ، دبیر معارف ، نگرش دینی ، آموزش تعاملی.