بررسی نقش وتاثیر ارزشیابی دانش آموزان در نظام تعلیم وتربیت

ارزشیابی به معنای استفاده از یک فرآیند مشخص برای جمع آوری، تحلیل و تفسیر اطلاعات به منظور بررسی این موضوع است که اهداف آموزشی در کلاس درس به چه میزان محقق شده اند. انسان ها در طول زندگی خود نیازمند ارزشیابی از توانایی ها و رفتارهای خود و دیگران بوده و ادامه یا کنترل رفتارشان نیز به وسیله همین ارزشیابی ها انجام می شود. در قرن حاضر، نیاز به انجام این گونه ارزشیابی ها چند برابر شده و می توان گفت که انسان ها به طور دائم در حال ارزشیابی از خود و دیگران و جهان اطراف هستند. ارزشیابی یک فرایند نظام دار برای جمع آوری، تحلیل و تفسیر اطلاعات است؛ که به منظور تعیین تحقق اهداف مورد نظر انجام می شود. مهم ترین فعالیتی که پس از اجرای برنامه های آموزشی صورت می گیرد ارزشیابی از دانش آموزان است. ارزشیابی فرآیندی است که بوسیله آن میزان دست یابی به اهداف آموزشی برای معلم و شاگرد تعیین می گردد. برای این که عملکرد دانش آموز به طور شایسته معین شود معلم بر اساس ملاکهای خاص خود و میزان تغییری که در رفتار شاگرد پدید آمده است داوری می کند. در واقع ارزشیابی آخرین مرحله از فعالیت های آموزشی معلم و تکمیل کننده ی سایر فعالیتهای اوست. قدمت اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی به آن زمان بر می گردد که برای اولین بار فردی به آموزش فرد دیگری پرداخته است .در اینجا ماهیت آن ارزشیابی مد نظر ما نیست بلکه مراد ، بیان لازم و ملزوم بودن آموزش و ارزشیابی بوا سطه ی همزمانی و همگامی در تحولات عرصه های تعلیم و تربیت است .

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، دانش آموز ، تعلیم ، تربیت ، معلم