تبیین راهکارهای تلفیق آموزش سنتی با فناوری های بازی محور برای تحول در نظام آموزشی مدارس

ادغام آموزش سنتی با فناوری های بازی محور به عنوان یکی از رویکردهای نوین آموزشی، زمینه ساز تحول و بهبود کیفیت یاددهی و یادگیری در نظام های آموزشی امروز شناخته می شود. این رویکرد با ترکیب روش های ساختارمند و سنتی آموزش با ویژگی های تعاملی، جذاب و انگیزشی بازی های آموزشی، توانسته است تجربه یادگیری را برای دانش آموزان فعال تر و موثرتر سازد. استفاده از فناوری های نوین در طراحی و اجرای بازی های آموزشی، امکانات گسترده ای را برای توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی و هیجانی فراهم کرده است که آموزش های سنتی به تنهایی قادر به تحقق آن ها نیستند. بنابراین، تلفیق این دو رویکرد می تواند نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت و اثربخشی فرآیندهای آموزشی ایفا نماید. یکی از مزایای بارز آموزش بازی محور، افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان است که منجر به یادگیری عمیق تر و پایدارتری می شود. بازی ها با ایجاد فضای رقابتی و همکاری، فرصت های یادگیری عملی و تعاملی فراهم می آورند و زمینه رشد مهارت هایی مانند حل مسئله، تفکر انتقادی و خودتنظیمی هیجانی را فراهم می کنند. این مهارت ها در دنیای پیچیده و متغیر امروز برای موفقیت تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان حیاتی هستند. در عین حال، آموزش سنتی با ساختاردهی محتوایی و برنامه ریزی دقیق، پایه ای مستحکم برای یادگیری فراهم می کند که با بازی های آموزشی به شکل مکمل عمل می کند. با وجود فواید متعدد، تلفیق آموزش سنتی و بازی محور با چالش هایی نیز همراه است که نیازمند توجه و برنامه ریزی دقیق است. از جمله این چالش ها می توان به محدودیت های زیرساختی، کمبود آموزش های تخصصی برای معلمان، مقاومت فرهنگی و نگرش های سنتی نسبت به روش های نوین اشاره کرد. مدیریت مدرسه، نقش مهمی در حمایت و تسهیل این فرآیند دارد و می تواند با ایجاد فضای مناسب، تامین منابع و توانمندسازی معلمان، به موفقیت اجرای این رویکرد کمک کند.

کلیدواژه ها:

تلفیق ، آموزش سنتی ، فناوری بازی محور ، تحول ، نظام آموزشی ، مدارس