تاثیر رویکرد شناختی _رفتاری CBT در درمان اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی در دوران کودکی است که می تواند عملکرد تحصیلی، اجتماعی و هیجانی کودک را تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد درمانی شناختی-رفتاری (CBT) بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب جدایی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۴۰ کودک پسر ۹ تا ۱۱ ساله دارای نشانه های اضطراب جدایی بود که به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت مداخله درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفت، درحالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای سنجش سطح اضطراب، از پرسشنامه اضطراب اسپنس (SCAS) و مصاحبه بالینی K-SADS استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند.یافته ها نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به طور معناداری موجب کاهش نشانه های اضطراب جدایی در کودکان گروه آزمایش شد (p<۰.۰۱). همچنین، اثربخشی این درمان در میان فرزندان مادران شاغل و غیرشاغل تفاوت معناداری نداشت. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که CBT با تمرکز بر اصلاح افکار ناکارآمد و آموزش مهارت های مقابله ای می تواند به عنوان روشی موثر در کاهش اضطراب جدایی کودکان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین مشارکت والدین در فرایند درمان، اثربخشی آن را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، اضطراب جدایی ، کودکان ، مادران شاغل ، سلامت روان ، CBT ، اختلالات اضطرابی.