بررسی نقش تدریس مباحث اخلاقی و ارزش های انسانی

در عصر تحولات فرهنگی، اجتماعی و فناوری، نظام های آموزشی تنها مسئول انتقال دانش علمی نیستند، بلکه مسئولیت مهم تری بر دوش آن ها نهاده شده است؛ یعنی تربیت انسان هایی متعهد، اخلاق مدار و مسئول نسبت به جامعه. تدریس مباحث اخلاقی و ارزش های انسانی در مدارس به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت انسان محور، نقش اساسی در شکل گیری شخصیت دانش آموزان، ارتقای هوش هیجانی، تقویت روحیه همکاری و احترام به تفاوت ها ایفا می کند. پژوهش ها حاکی از آن است که گنجاندن آموزش اخلاق در برنامه های درسی، به شکل گیری رفتارهای اجتماعی سالم، کاهش تعارضات بین فردی، و افزایش احساس مسئولیت اجتماعی در کودکان و نوجوانان منجر می شود.در این مقاله مروری، تلاش شده است تا با تحلیل یافته های نظری و پژوهشی داخلی و خارجی، به بررسی ابعاد مختلف تدریس مباحث اخلاقی پرداخته شود. ابتدا به تبیین مفاهیم اخلاق، ارزش و تربیت اخلاقی پرداخته شده، سپس نقش معلم، خانواده و محیط مدرسه در انتقال این مفاهیم مورد بحث قرار گرفته است. همچنین شیوه های نوین آموزش اخلاق، از جمله رویکردهای گفت وگومحور، یادگیری مبتنی بر تجربه، روایت محوری و آموزش موقعیت محور، مورد واکاوی قرار گرفته اند.نتایج بررسی ها نشان می دهد که آموزش مباحث اخلاقی تنها در قالب برنامه درسی رسمی کافی نیست، بلکه باید در بطن فرهنگ مدرسه، تعاملات روزمره و ارتباطات معلم و دانش آموز نهادینه شود. در نهایت، مقاله بر ضرورت بازنگری در محتوای آموزشی، توانمندسازی معلمان در حوزه تربیت اخلاقی، و سیاست گذاری کلان آموزشی در جهت ارتقاء اخلاق مداری در نظام آموزش و پرورش تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش اخلاق ، ارزش های انسانی ، تربیت اخلاقی ، نظام آموزشی ، نقش معلم ، رشد شخصیت ، هویت فرهنگی ، مسئولیت اجتماعی ، تعامل مدرسه و خانواده ، راهبردهای آموزش اخلاق