بررسی تاثیر سبک های یادگیری بر میزان مشارکت دانش آموزان در کلاس

سبک های یادگیری به عنوان الگوهای ذهنی و رفتاری نسبتا پایدار که چگونگی یادگیری افراد را تعیین می کنند، نقشی بنیادین در فرآیند آموزش و یادگیری ایفا می کنند. پژوهش های متعددی در سال های اخیر به بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و جنبه های مختلف عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته اند، اما یکی از ابعاد مهم و کمتر مورد توجه، تاثیر این سبک ها بر میزان مشارکت دانش آموزان در فعالیت های کلاسی است. در مقاله حاضر، با رویکردی مروری و تحلیلی، نظریه ها و طبقه بندی های مختلف سبک های یادگیری، از جمله نظریه فلدر-سیلورمن، گاردنر، و کلب مورد بررسی قرار گرفته و چگونگی ارتباط میان این سبک ها با ابعاد گوناگون مشارکت تحصیلی تحلیل شده است. مشارکت در کلاس شامل ابعاد رفتاری، شناختی و هیجانی است که هریک می تواند تحت تاثیر نوع سبک یادگیری دانش آموز قرار گیرد. مرور پژوهش های انجام شده نشان می دهد که دانش آموزان دارای سبک یادگیری فعال، دیداری یا جنبشی تمایل بیشتری به مشارکت در فعالیت های گروهی، پرسش وپاسخ و تعاملات کلاسی دارند. از سوی دیگر، سبک های یادگیری منفعل یا شنیداری در برخی موارد ممکن است منجر به مشارکت کمتر در سطح گفت وگوهای کلاسی شود، هرچند ممکن است مشارکت شناختی بالاتری داشته باشند. این یافته ها نشان می دهد که آگاهی معلمان از سبک های یادگیری دانش آموزان می تواند در طراحی روش های تدریس، نحوه سازمان دهی کلاس و انتخاب فعالیت های یادگیری موثر باشد. در پایان مقاله، راهکارهایی برای معلمان جهت انطباق روش های آموزشی با تنوع سبک های یادگیری با هدف افزایش مشارکت دانش آموزان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، مشارکت در کلاس ، یادگیری فعال ، تفاوت های فردی ، آموزش تطبیقی.