طراحی مناطق بهینه باغات خانواده شهر شیراز با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و روش تحلیل سلسله مراتبی

در رشد شتابان شهرها افزایش تصاعدی جمعیت شهری و در پی آن رشد نامناسب و ناهمساز کالبدی به علاوه نگاه کمی گرایانه به برنامه ریزی شهری محلات، پیامدهایی نظیر تغییر فرهنگ محلات مهاجرتهای بین محله ای و نارضایتی از کیفیت محیطهای شهری را در پی دارد که با از دست دادن هویت و احساس تعلق ساکنان همراه است حیات اجتماعی در روزگار معاصر با تغییر الگوهای زندگی شهری روبرو گشته که بر تعاملات، فردی خانوادگی و اجتماعی تاثیر نامطلوب داشته است با احیای این مناسبات و حفظ و ارتقای مایه اجتماعی جامعه از طریق گسترش و برنامه ریزی رویدادهای اجتماعی در فضاهای سبز محلات شهری تحت عنوان باغ خانواده میتواند در اعتلای کیفیت حیات شهری نقش چندوجهی داشته باشد؛ از سویی علاوه بر زیباسازی چشم انداز شهری حفظ سلامت انسانها تاثیر فراوانی داشته باشد و از جهت دیگر با ایجاد بستر حضور خانواده در فضای باز شهری با تاثیر بر جنبه های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی که پایه های پایداری شهری میباشند کیفیت زندگی و زیست پذیری شهرها را ارتقا داده و در رسیدن به وضعیت مطلوب تر محیطی شهرها موثر باشد. پژوهش حاضر به بررسی سطح برخورداری محلات شهری شهر شیراز با تاکید بر دسترسی به باغات خانواده با استفاده از تحلیل GIS می پردازد. ضمن بررسی مجدد ویژگیهای باغات خانواده شهر شیراز براساس مقیاس عملکردی (ناحیه ای نسبت به تحلیل شکاف بین وضع موجود با وضعیت بهینه و همچنین استاندارد و سرانه جمعیتی پرداخته میشود نسبت به تعیین سطح برخورداری محلات بر اساس دسته بندی خیلی برخوردار، برخوردار، نیمه برخوردار، محروم و بسیار محروم است اقدام شده است. در این مطالعه، محلاتی که در محدوده مساحت برخورداری بین صفر ۶۰ تا درصد قرار گرفته اند و شامل محلات با سطوح برخورداری تحت عنوان نیمه برخوردار ، محروم و بسیار محروم میباشند به عنوان محلات نیازمند برنامه ریزی جهت احداث باغ خانواده در مقیاس ناحیه انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، شعاع سرمایه اجتماعی ، باغ خانواده