ارتباط توسعه پایدار شهری با برنامه ریزی شهری در مدیریت شهری

با اوج گرفتن نگرانی از عواقب فعالیتهای انسانی و به دنبال گزارش برانت لند در دهه ۱۹۸۰ پارادایم توسعه پایدار مطرح شد. این رویکرد از ابعاد متفاوت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی بسط داده شده و امروز در ادبیات برنامه ریزی شهری، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. می توان با اتخاذ راهبرد توسعه پایدار از تخریب محیط زیست، نابرابری های اجتماعی، تخریب و تغییر کاربری اراضی نامتناسب با سایر کاربریها جلوگیری به عمل آورد و بدین گونه زمینه ایجاد توسعه مناسب شهرها و آسایش شهروندان را فراهم آوردکه اولین گام برای تحقق این هدف برنامه ریزی براساس شناخت فضای شهری است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، برنامه ریزی شهری ، زیست محیطی