تاثیر طراحی محیط های کودکمحور بر پرورش مهارت های شناختی؛ باتاکیدبر نظریه مونته سوری

دوران کودکی از اساسیترین مراحل رشد انسان بهشمار میرود که پایه گذار بسیاری از مهارت ها و قابلیت های ذهنی، شناختی و رفتاری در مراحل بعدی زندگی است. در این میان، طراحی محیط های آموزشی و تربیتی کودکمحور که مناسب با نیازهای روانی، جسمانی و ذهنی کودک شکل گرفته باشند، می تواند نقش تعیین کننده ای در ارتقای کیفیت فرایندهای شناختی ایفا کند. پژوهش حاضر مبنی بر نظریه تربیت مونته سوری، به بررسی و تبیین تاثیر محیط های طراحی شده بر اساس الگوهای رویکردی بر پرورش مهارت هایی همچون تمرکز، تفکر انتقادی، تصمیم گیری، و دنباله داری و حل مسائله در کودکان انجام پذیرد. در این راستا، مسئله اللی پژوهش آن این است که چگونه طراحی فضاهایی مبتنی بر آزادی عمل، نظم، تنوع، محرک های حسی، انساقلل و مشارکت فعال می تواند به پرورش مهارت های شناختی کودکان منجر شود. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی-تحلیلی است و با گردآوری داده ها به کمک اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است. یافته ها حاکی از آن است که محیط هایی با ویژگی های چون وانیایی فضایی، پیچیدگی محتوا، پیوستگی عملکردی و اسفاده از عناصر محرک و رمزآلود، نه تنها موجب افزایش حس تعلق به مکان در کودکان می شود، بلکه مسیری ادگیری و دانش خویی مداوم را نیز هموار می سازد. همچنین، انطباق اصول فضایی بالا ول مونته سوری، موجب فعال سازی فرایندهای شناختی و فراهم سازی بسیاری از روایز هیجانی، ذهنی و رفتاری کودکان می گردد. بدین ترتیب، طراحی محیط های کودکمحور، لرفا یک فرایند فیزیکی-فضایی تلقی نمی شود، بلکه می تواند به مثابه ابزاری راهبردی در تربیت نسل های آینده، مستقل و خلاق در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

دوران کودکی ، طراحی ، نظریه تربیت مونته سوری ، مهارت های شناختی