بازآفرینی بافت تاریخی شیراز برای آینده: رویکردی جامع به حفاظت و توسعه پایدار

بافت تاریخی شیراز به عنوان گنجینه ای بی نظیر از معماری و فرهنگ ایرانی- اسلامی، در معرض تهدیدات جدی ناشی از توسعه شهری ناپایدار قرار دارد. این پژوهش با روششناسی ترکیبی (کیفی - کمی) به بررسی چالشها و ارائه راهکارهای نوین برای بازآفرینی این بافت پرداخته است. یافته ها نشان میدهد که رویکردهای سنتی حفاظت بدون توجه به ابعاد اجتماعی و اقتصادی ناکارآمد بودهاند . مقاله حاضر با تحلیل وضعیت موجود در ۱۲ محله شاخص تاریخی شیراز و بررسی تجارب موفق جهانی، مدلی یکپارچه برای بازآفرینی ارائه میدهد که پنج بعد کلیدی را پوشش می دهد : ۱ ) حفاظت هوشمند از میراث کالبدی، ۲ ) بهسازی زیرساختها با فناوری های نوین، ۳ ) احیای کارکردی با ترکیب کاربریهای سنتی و مدرن، ۴ ) توانمندسازی اجتماعی از طریق مشارکت مردمی، و ۵ ) مدیریت هوشمند با نظام حکمروایی یکپارچه. این پژوهش با ارائه راهکارهای عملیاتی و آزمون آن ها در محیط شبیهسازی شده، چارچوبی نوین برای سیاستگذاران و برنامهریزان شهری فراهم می کند که میتواند همزمان به حفظ هویت تاریخی و ارتقای کیفیت زندگی در بافت تاریخی شیراز بینجامد .

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، توسعه پایدار ، شیراز ، معماری ایرانی -اسلامی ، حکمروایی شهری