شاخص رضایت شهروندی از دیدگاه کنش گران برنامه ریزی شهری

بهترین مکان برای زندگی چه ویژگی هایی دارد؟ یافتن پاسخ این سوال اطلاعات مهمی برای تصمیم گیرندگان شهری به همراه دارد. تا امروز مطالعات انجام شده نشان می دهد نظر شهروندان درباره زندگی در 'شهر ایده آل' ابزار مناسبی برای برنامه ریزی شهری است. بااینحال ممکن است عوامل تشکیل دهنده زندگی رضایتمند در شهرهای مختلف جهان متفاوت باشد. بدون شک این موضوع با میزان دسترسی آنان به امکانات و سطح رفاه شهروندی ارتباط دارد؛ اما در این مطالعه هدف تعیین ترجیحات مردم برای احساس رضایت شهروندی و حق انتخاب یا تغییر شرایط زندگی است که به تعبیر دیگر 'خوشبختی' قلمداد می شود. مقاله حاضر این عوامل را در نظریات و تحقیقات متاخر شناسایی نموده و سپس به آزمون آن در جامعه آماری پژوهش از میان مدیران، نخبگان، شهروندان پرداخته است. روش تحقیق توصیفی است و جمع آوری داده ها از طریق پرسش گری صورت گرفت. در نهایت از آزمون فریدمن جهت اولویت بندی متغیرهای ۲۶ گانه موثر بر رضایت شهروندی در داخل هر یک از گروه های موردمطالعه استفاده شد که نشان می دهد رتبه میان متغیرها، مولفه ها، و ابعاد یکسان نیست. نتایج حاصل از بررسی دیدگاه شهروندان، مدیران و نخبگان بیانگر این است که رمزگشایی انجام شده نشان می دهد که حقوق و دستمزد ها مهم ترین اولویت حلقه کنش گران عرصه برنامه ریزی شهری در راستای تحقق رضایت شهروندی در نواحی شهری است. تنها این شاخص است که از میان ۱۰ اولویت نخست مطرح شده است. پس از آن میان جامعه شهروندان و مدیران به ترتیب دلبستگی به مکان، بازار مسکن و اجاره، پاسخگویی مدیریت شهر، امکانات حمل ونقل، امکانات ورزشی جزو اولویت های تشکیل دهنده شاخص رضایت شهروندی به شمار می رود. از میان جامعه مدیران و نخبگان نیز هزینه های زندگی جزو مهمترین اولویت بشمار می رود. در میان مولفه های تشکیل دهنده رضایت شهروندی قابلیت فعالیت و قابلیت استطاعت از مهمترین اولویت های مولفه های هفت گانه زیست پذیری است. بنابراین بعد اقتصادی رضایت شهروندی همپوشانی نظرات سه جامعه شهروندان، مدیران، نخبگان به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

رضایت شهروندی ، برنامه ریزی شهری ، قم