بررسی میزان میدان مغناطیسی با فرکانس بینهایت کم (ELF) در کابین مسافری قطارهای شهری متروی تهران در سال 1392

توسعه تکولوژی در زمینه های زندگی بشر، میزان مواجهه با امواج الکترومغناطیسی را به طور چشمگیری افزایش داده است. طبق گزارشات متعدد، میدان های الکترومغناطیسی اثرات بیولوژیکی مهمی بر روی سیستم حیاتی دارند، از اینرو بررسی، کنترل و لزوم جلوگیری از تابش گیری آنها امری مهم و ضروری می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان میدان های مغناطیسی در داخل کابین های مسافری دو سری از قطارهای شهری تهران بود. در این مطالعه شدت میدان مغناطیسی در داخل کابین مسافری دو سری از قطارهای AC درون شهری مترو تهران مورد اندازه گیری قرار گرفت. اندازه گیری در قسمت میانی کابین و در 3 نقطه انجام شد. جهت اندازه گیری از دستگاه 3604 Hi ساخت شرکت Holaday آمریکا استفاده شد. و مقادیر به دست آمده با استانداردهای موجود مقایسه گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که حدکثر، میانگین و حداقل شدت میدان مغناطیسی در داخل کابین مسافری به ترتیب 08/6، 53/0± 69/0 و 026/0 میکروتسلا بود. نتایج حاصل مشخص نمود که میزان میدان مغناطیسی در داخل کابین های مسافری قطار پایین تر از حد استاندارد ICNIRP بود. جهت تحلیل روابط آماری از نرم افزار SPSS 18 و روش آماری T-Test و آزمون ANOVA استفاده شد. بین نوع قطار و شدت میدان مغناطیسی (003/0 = P) و همچنین بین نقاط نمونه برداری در داخل کابین و شدت میدان مغناطیسی (001/0> P) رابطه معنا دار دیده شد، ولی بین سرعت قطار و شدت میدان مغناطیسی (005/0 < P) رابطه معنی دار دیده نشد.

کلیدواژه ها:

قطارهای شهری ، شدت میدان مغناطیسی ، ICNIRP