نقش داستان ها و تمثیل ها در انتقال مفاهیم عرفانی در « الهی نامه » عطار نیشابوری

در «الهی نامه» عطار نیشابوری، داستان ها و تمثیل ها نقش اساسی در انتقال مفاهیم عرفانی دارند. نویسنده با بهره گیری از این ابزار، مفاهیم پیچیده و انتزاعی را به شکلی قابل فهم و جذاب برای مخاطب بیان می کند. داستان ها و تمثیل ها، ضمن سرگرم کنندگی، به مخاطب اجازه می دهند تا با مفاهیمی چون عشق، معرفت، توحید و مراحل سیر و سلوک عرفانی، به صورت تجربی و عاطفی آشنا شوند. تمثیل ها و داستان ها در «الهی نامه» به عنوان مثال هایی از حالات و تجربیات عرفانی عمل می کنند. این داستان ها، با شخصیت های مختلف و موقعیت های گوناگون، مخاطب را در درک و فهم لایه های مختلف عرفان و مراحل تکامل روحانی یاری می کنند. عطار با استفاده از این ابزار، درک عمیق تری از مفاهیم را برای خواننده فراهم می آورد، زیرا تجربیات و حالات عرفانی را در قالب داستان های جذاب و قابل فهم بیان می کند. در نهایت، داستان ها و تمثیل ها در «الهی نامه» به عنوان ابزاری برای ایجاد تعلق خاطر و ارتباط عمیق با مفاهیم عرفانی عمل می کنند. مخاطب با درگیر شدن با داستان ها و شخصیت ها، به نوعی با این مفاهیم ارتباط برقرار می کند و آن ها را درونی تر و عمیق تر درک می کند. این رویکرد، «الهی نامه» را به اثری ماندگار و تاثیرگذار در ادبیات عرفانی فارسی تبدیل کرده است.

کلیدواژه ها:

الهی نامه ، عطار نیشابوری ، داستان ها ، تمثیل ها ، مفاهیم عرفانی