استفاده از ضایعات کاشی و سرامیک به عنوان جایگزین سنگدانه در بتن

با افزایش روزافزون ضایعات ساختمانی و ضرورت حرکت به سوی توسعه پایدار، استفاده مجدد از پسماندهای صنعتی و ساختمانی در صنعت ساخت وساز به عنوان راهکاری کارآمد مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این ضایعات، ضایعات کاشی و سرامیک هستند که در صورت مدیریت نامناسب می توانند اثرات منفی زیست محیطی قابل توجهی داشته باشند. در سال های اخیر، پژوهش های متعددی به بررسی امکان جایگزینی سنگدانه های طبیعی با ضایعات کاشی و سرامیک در بتن پرداخته اند. نتایج این مطالعات نشان می دهد که استفاده از ضایعات کاشی و سرامیک به عنوان جایگزین جزئی یا کلی برای سنگدانه در بتن می تواند علاوه بر کاهش هزینه های تولید، خواص مکانیکی مطلوبی همچون مقاومت فشاری و کششی مناسب را حفظ یا حتی در برخی موارد بهبود بخشد. همچنین این جایگزینی موجب بهبود برخی ویژگی های دوام مانند مقاومت در برابر یخ زدگی، نفوذپذیری و پایداری شیمیایی بتن می شود. با این حال، میزان بهینه جایگزینی و تاثیر نوع، اندازه و فرآوری ضایعات کاشی بر عملکرد بتن نیازمند بررسی دقیق تری است. این مقاله مروری با هدف تحلیل مطالعات موجود، به بررسی مزایا، محدودیت ها و روندهای تحقیقاتی مربوط به استفاده از ضایعات کاشی و سرامیک به عنوان سنگدانه در بتن پرداخته و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی و کاربردهای صنعتی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

ضایعات کاشی و سرامیک ، بتن پایدار ، جایگزین سنگدانه