نقش والدین در یادگیری موثر دانش آموزان ابتدایی در دوران پسا کرونا (با تاکید بر همکاری خانه و مدرسه)

در دوران پسا کرونا، نقش والدین در فرآیند یادگیری دانش آموزان ابتدایی بیش از هر زمان دیگری پررنگ و حیاتی شده است. تعطیلی های گسترده مدارس و انتقال آموزش به فضای مجازی، والدین را ناخواسته به عنوان همکاران اصلی معلمان در مسیر آموزش قرار داد. این تجربه، اهمیت مشارکت خانه و مدرسه را در ارتقاء کیفیت یادگیری آشکار ساخت. پژوهش ها نشان داده اند که حمایت عاطفی، نظارت بر روند درسی، و ایجاد محیط یادگیری مناسب در خانه، از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان در این دوره بوده اند. با بازگشایی مدارس، نباید این تجربه ارزنده به فراموشی سپرده شود، بلکه باید الگویی نوین از همکاری خانه و مدرسه طراحی و نهادینه شود. مشارکت فعال والدین می تواند هم به تقویت انگیزه تحصیلی کودکان و هم به کاهش شکاف های یادگیری ناشی از کرونا کمک کند. در واقع، همکاری خانه و مدرسه نه تنها نقش مکمل دارد، بلکه باید به عنوان بخشی از ساختار رسمی آموزش ابتدایی بازتعریف شود. استمرار این تعامل به حمایت عاطفی، شناخت دقیق تر معلمان از شرایط خانوادگی دانش آموزان، و ایجاد اعتماد دوسویه منجر می گردد.همچنین، آن ها با چالش هایی همچون کمبود زمان، استرس روانی، و نبود منابع آموزشی کافی مواجه بودند، که نشان می دهد برای تداوم نقش موثرشان، نیازمند حمایت های ساختاری از سوی نهاد آموزش وپرورش هستند. در همین راستا، ایجاد پل ارتباطی پویا بین مدرسه و خانواده، طراحی برنامه های مشاوره ای و کارگاه های آموزشی برای والدین، و استفاده از فناوری های نوین برای ارتباط منسجم تر، از اقدامات ضروری محسوب می شود. این همکاری نه تنها به نفع رشد شناختی و روانی کودک است، بلکه باعث تقویت سرمایه اجتماعی در جامعه آموزشی نیز خواهد شد. بازتعریف نقش والدین در برنامه ریزی آموزشی، به ویژه در سطوح پایه، باید به صورت مستمر و مشارکتی صورت گیرد. بدین ترتیب، مدرسه و خانواده می توانند به عنوان دو نهاد مکمل، در جهت پرورش نسلی مسئول، توانمند و آماده برای آینده گام بردارند.

کلیدواژه ها:

والدین ، یادگیری موثر ، دانش آموزان ابتدایی ، پسا کرونا ، همکاری ، خانه ، مدرسه